" ข้าพเจ้าเป็นคนเดินช้า แต่ไม่เคยเดินถอยหลัง "
(อับราฮัม ลินคอล์น)
ไครหลายๆคนอาจไม่รู้ว่าลินคอล์นเป็นผู้ด้อยโอกาสทางการศึกษาในโรงเรียน เขามีโอกาสเรียนในโรงเรียนจริงๆ แค่ 13 เดืเพราะฐานะที่ยากจน แต่ด้วยความมานะพยายามศึกษาหาความรู้ด้วยตนเอง ความเป็นนักอ่านที่หาตัวจับยาก บวกกับความทะเยอทะยานในตัวเขา ทำให้ผู้ชายคนนี้ได้ก้าวขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีแห่งอเมริกา มหาบุรุษผู้ประกาศเลิกทาส นำเสรีภาพ อิสรภาพ ภราดรภาพ สู่ประชาชน ผู้รวมดินแดนฝ่ายเหนือและฝ่ายใต้ให้เป็นหนึ่งเดียวกัน บุคคลผู้เป็นตำนานตลอดกาล
(ภาพถ่ายของ อับบราฮัม ลินคอล์น ตอนเด็ก)
ใครจะรู้ว่าเด็กชายลูกชาวนา ยากจน ที่รักการอ่าน มีความเพียรพยายาม
มีปณิธานปรารถนาที่จะเป็นใหญ่ อย่างเด็กชายลินคอล์น
จะได้ก้าวขึ้นเป็นประมุขแห่งรัฐ เป็นรัฐบุรุษผู้พลิกแผ่นดิน พลิกหน้าประวัติศาสตร์
ของประเทศที่ยิ่งใหญ่และทรงอิทธิพลที่สุดในโลก
อับราฮัม
ลินคอล์น ประธานาธิบดีคนที่ 16 ของสหรัฐอเมริกา เป็นผู้ที่ได้รับการยกย่องว่า
เป็นประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของสหรัฐอเมริกา จนจบชีวิตลงวันที่
4 มีนาคม ค.ศ. 1861 หลังจากการถูก จอห์น วิลค์ส บูธ ยิงจนเสียชีวิต
ประวัติอับราฮัม ลินคอล์น
อับราฮัม ลินคอล์น เกิดในรัฐเคนตักกี เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1809 ชีวิตวัยเด็กลำบากมาก เพราะพ่อแม่ยากจน สิ่งที่ผลักดันนิสัยติดตัวของเขาคือรักการอ่าน อ่านหนังสือได้ทุกที่ เขายอมเดินเป็นระยะทางไกลๆ เพื่อไปขอยืมหนังสืออ่านเพียงแค่เล่มเดียว เขาเดินทางเป็นกิโลๆเพื่อจะได้นำหนังสือกลับบ้านมาอ่าน พออายุ 9 ขวบ แม่เขาก็เสียชีวิต พ่อแต่งงานใหม่โชคดีที่ลินคอล์นเข้ากับแม่ใหม่ได้ดี อายุ 19 ลินคอล์นล่องเรือแจวจากแม่น้ำโอไฮโอไปที่รัฐนิวออร์ลีน ที่นั่นเขาได้เห็นชีวิตความเป็นอยู่ของพวกทาสที่ถูกขายทอดตลาดเป็นครั้งแรก ทำให้หนุ่มน้อยลินคอล์นเกิดความคิดที่จะปลดปล่อยทาส เขาจึงเริ่มสนใจการเป็นทนายความหลัง จากนันเป็นต้นมา
ลินคอล์นชอบพบปะช่วยเหลือผู้คน เริ่มมีชื่อเสียงจากความขยันขันแข็งและความซื่อสัตย์
อับราฮัม
ลินคอล์นเริ่มหันมาสนใจเรื่องการเมืองเขาลงสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาหลายครั้ง
แต่ก็กินแห้วมาตลอด จนหลายๆคนเรียกเขาว่าอับราฮัม ลินคอล์น
ผู้พ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาใช้ความพยายามอยู่หลายปี โดยเขาไม่ล้มเลิกความพยายามของเขา จนในปี 1860
ลินคอล์นตัดสินใจลงแข่งขันชิงตำแหน่งประธานาธิบดี
และได้รับเลือกในวันที่ 4 มีนาคม 1861 เส้นทางสายผู้นำไม่แจ่มใสนักเนื่องจากนโยบายปลดปล่อยทาสของลินคอล์นไม่ได้
รับการสนับสนุนจากบรรดารัฐต่างๆ ทางตอนใต้ของอเมริกา
ซึ่งภายหลังระอุกลายเป็นสงครามกลางเมือง ในเดือนเมษายน ปี 1861 มีการสู้รบกันอย่างดุเดือดระหว่างทหารจากสังกัดส่วนกลางและทหารในรัฐทางใต้ รัฐต่างๆ ทางตอนใต้ของอเมริกา
เป็นเกษตรกรพวกเขาเลยต้องใช้แรงงานมาก แล้วแรงงานที่ถูกแสนถูกในตอนนั้นก็เป็นคนดำที่จับมาเป็นทาสจากแอฟริกาและหลายๆประเทศ
พวกเขาจึงบอกว่า เราต้องการแรงงานทาส ทาสเป็นสิ่งที่จำเป็น
และก็เป็นแค่สมบัติชิ้นนึงของนายจ้างเท่านั้น้อง ฝ่ายเหนือก็บอกว่า การค้าทาสนั้น
เป็นสิ่งที่ไม่สมควร จึงจะไม่ให้มีทาส เพราะเป็นการริดรอนสิทธิ
เสรีภาพของมนุษย์
ในเมื่อต่างฝ่ายต่างมีเหตุผลของตัวเอง แล้วไม่ยอมกันสงครามก็เกิดขึ้นจนได้ รัฐทั้ง 11 รัฐทางใต้ก็ประกาศแยกตัวเป็นอิสระทันที ประกาศเป็นศัตรูกับรัฐบาลสหรัฐฯ ส่วนรัฐทางใต้ก็รวมตัวกันอย่างหลวมๆ ประกาศจัดตั้งประเทศ สมาพันธรัฐอเมริกา
แล้วก็เริ่มต่อสู้กัน สงครามนี้ทำให้มีผู้เสียชีวิตถึง 600,000 คน ทำให้เกิดความเสียหายและความยุ่งยากหลายประการ แต่ก็มีผลดีที่ต่อมามีการเลิกทาส และรักษาความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันไว้ได้ ในที่สุดฝ่ายของลินคอล์น (ฝ่ายเหนือ) ก็ได้รับชัยชนะและมีประกาศปลดปล่อยทาสในปี1863เป็นอันจบเรื่องจบราว
แต่เดี๋ยวครับถึงสงครามจะจบแต่คนไม่จบ 14 เมษายน 1865
ลินคอล์นถูกลอบสังหารขณะชมละครที่โรงละครฟอร์ด
โดย จอห์น วิลค์ส บูธ และเสียชีวิตในเช้าวันถัดมา
ศพของลินคอล์นฝังอยู่ที่สปริงฟิลด์ รัฐอิลลินอยส์ประธานาธิบดีคนที่ 16 ของสหรัฐ
เป็นผู้นำที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดคนหนึ่งของโลก
จนชื่อว่าเป็นบิดาแห่งระบอบประชาธิปไตยสมัยใหม่
เพราะมีบทบาทในการรักษาไว้ซึ่งสหภาพของอเมริกา และเป็นผู้ประกาศในสุนทรพจน์ที่ว่า
"รัฐบาลประชาธิปไตย คือรัฐบาลของประชาชน เพื่อประชาชน และโดยประชาชน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น